Łączność i funkcje
Analizując opcje łączności, Ericsson PF 768 był ograniczony w porównaniu do dzisiejszych standardów. Działając w technologii GSM 1800, zapewniał łączność komórkową 2G, która była więcej niż wystarczająca do połączeń głosowych i wiadomości SMS pod koniec lat 90-tych. Jednak funkcje takie jak GPRS, EDGE, WLAN, Bluetooth i radio były nieobecne, odzwierciedlając wczesny etap rozwoju technologii mobilnej.
Telefon ten oferował podstawowe możliwości przesyłania wiadomości z obsługą SMS-ów, ale brakowało mu przeglądarki, systemów pozycjonowania, takich jak GPS, a nawet portu USB do połączenia z komputerem. Brak aparatu fotograficznego również oznaczał, że było to urządzenie przeznaczone wyłącznie do komunikacji, a nie do celów multimedialnych.