Wyświetlacz
Philips starał się poprawić wrażenia użytkownika dzięki rezystancyjnemu ekranowi dotykowemu TFT zdolnemu do wyświetlania 256 tys. kolorów. Główny ekran miał skromną rozdzielczość 128 x 160 pikseli, oferując odpowiednią widoczność dla aplikacji z tego okresu. Unikalną cechą był dodatkowy zewnętrzny wyświetlacz CSTN z 65 tysiącami kolorów i rozdzielczością 96 x 64 pikseli, który służył jako wskaźnik powiadomień bez konieczności aktywacji głównego ekranu - innowacyjny akcent na tamte czasy.